Przez błąd medyczny należy rozumieć postępowanie sprzeczne z powszechnie uznanymi zasadami wiedzy medycznej. W orzecznictwie przyjmuje się, że błędem w sztuce lekarskiej jest czynność (zaniechanie) lekarza w zakresie diagnozy i terapii, niezgodne z nauką medycyny w zakresie dla lekarza dostępnym. 

Jak uzyskać odszkodowanie za błąd medyczny?

Odpowiedzialnym za szkodę z tytułu błędu medycznego jest lekarz i podmiot leczniczy go zatrudniający, niezależnie od tego czy szkoda nastąpiła w publicznym czy prywatnym podmiocie leczniczym.  Odpowiedzialność podmiotów jest solidarna. Równocześnie, wobec obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej podmiotu leczniczego (OC podmiotów leczniczych) odpowiedzialnym z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia może być także zakład ubezpieczeń. Aby uzyskać odszkodowanie należy skierować swoje roszczenia do wskazanych podmiotów, których odpowiedzialność jest solidarna, co oznacza, że za przedmiotową szkodę może odpowiadać jeden z nich, jak i wszyscy łącznie. 

Odpowiedzialność lekarza za błąd medyczny

Zgodnie art. 4 ustawy z 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty lekarz ma obowiązek wykonywać zawód:

  • zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej,
  • dostępnymi mu metodami i środkami zapobiegania, rozpoznawania i leczenia chorób,
  • zgodnie z zasadami etyki zawodowej,
  • z należytą starannością.

Ustalenie błędu w sztuce lekarskiej zależy od odpowiedzi na pytanie, czy postępowanie lekarza w konkretnej sytuacji i z uwzględnieniem całokształtu okoliczności istniejących w chwili zabiegu, a zwłaszcza tych danych, którymi wówczas dysponował albo mógł dysponować, zgodne było z wymaganiami aktualnej wiedzy i nauki medycznej oraz powszechnie przyjętej praktyki lekarskiej” (wyrok SN z dnia 10 grudnia 2002 r., V KK 33/02, LEX nr 75498).

Pomocnicze mogą być wydawane standardy medyczne, czyli zbiory rekomendacji, które odnoszą się do wszystkich działań zapobiegawczych, diagnostycznych i leczniczych. Zwykle są przedstawiane jako wytyczne lub ścieżki postępowania medycznego. O standardach w opiece okołoporodowej można przeczytać na stronie Ministerstwa Zdrowia.

Lekarz za swoje działanie odpowiada na zasadzie winy, nie odpowiada zaś za wynik leczenia. Winę zaś  można przypisać tylko w wypadku wystąpienia jednocześnie elementu obiektywnej i subiektywnej niewłaściwości postępowania. Element obiektywny łączy się z naruszeniem zasad wynikających z zasad wiedzy medycznej, doświadczenia i deontologii, i w jego ramach mieści się  błąd lekarski. Element subiektywny odnosi się do zachowania przez lekarza staranności, ocenianej pod kątem określonego wzorca, standardu postępowania, przy przyjęciu kryterium wysokiego poziomu przeciętnej staranności każdego lekarza, jako jego staranności zawodowej.

Jeżeli wskutek powyższego wystąpi u pacjenta szkoda oraz będzie istniał bezpośredni związek między zaistniałą szkodą, a działaniem/zaniechaniem lekarza – rozważyć należy wystąpienie błędu medycznego.

Rodzaje błędów medycznych

W zakresie błędów medycznych wyróżnić możemy podział błędów na:

  • błąd terapeutyczny
  • błąd diagnostyczny
  • błąd organizacyjny
  • błąd wykonawczy

Do przykładowych spraw związanych z błędem medycznym, należą sprawy związane z odszkodowaniem za błędną diagnozę medyczną, niewykonania niezbędnego badania KTG, kontynuowania porodu siłami natury, pomimo bezwzględnych wskazań do dokonania cesarskiego cięcia, nieprawidłowo prowadzonego porodu, błędnie wykonanej operacją, podjęcia zabiegu operacyjnego mimo przeciwskazań lekarskich.

Błąd medyczny a powikłanie – odpowiedzialność za powikłanie

Każda czynność lecznicza jest nieodłącznie związana z możliwością wystąpienia powikłań, które wynikają z czynników niezależnych od lekarza, np. indywidualnej reakcji organizmu na leczenie czy właściwości choroby. Do komplikacji może dojść w sytuacji, gdy wszelkie działania medyczne zostały przeprowadzone w sposób prawidłowy, zgodnie ze wskazaniami aktualnej medycznej wiedzy i  standardami postępowania. Błędne jest utożsamianie powikłania z błędem w sztuce lekarskiej z uwagi na fakt, że wystąpienie powikłań jest niezależne od przestrzegania ustalonych standardów medycznych i procedur medycznych. Pacjent wyrażając zgodę na zabieg bierze na siebie ryzyko zwykłych powikłań, przy założeniu, że nie zostaną ona spowodowane z winy, najlżejszej choćby, lekarza. Tym samym też, lekarz nie odpowiada za zwykłe, typowe powikłania, pod warunkiem, że pacjent o ich wystąpieniu został poinformowany.

Odszkodowanie za błąd medyczny – przedawnienie roszczenia

Roszczenia o naprawienie szkody wyrządzonej błędem medycznym ulegają przedawnieniu z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się albo mógł dowiedzieć się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. W przypadku szkód doznanych przez dzieci, okres przedawnienia nie może skończyć się wcześniej niż z upływem lat dwóch od uzyskania przez nie pełnoletności.

W wypadku odpowiedzialności za błąd medyczny o dowiedzeniu się o szkodzie i o osobie zobowiązanej do jej naprawienia można mówić dopiero, w sytuacji gdy poszkodowany o nieprawidłowości leczenia dowiaduje się z miarodajnego źródła, np. z wypowiedzi innego lekarza. Zgodnie z orzecznictwem ocena ta mogłaby być odmienna, gdyby nieprawidłowość leczenia była całkowicie oczywista i zauważalna dla niespecjalisty.

Niejednokrotnie zdarza się, że skutki błędu medycznego rozciągnięte są w czasie. W tej sytuacji, należy ustalić czy mają one samodzielny byt i stanowią odrębne szkody czy też stanowią powiększenie tej samej szkody. Jeżeli natomiast doznana szkoda wynikła ze zbrodni albo występku, termin przedawnienia wynosi 20 lat od dnia popełnienia przestępstwa. Co istotne, nie jest koniecznym uprzednie prawomocne skazanie sprawcy, ponieważ sąd cywilny może sam ustalić, biorąc pod uwagę kryteria przewidziane w prawie karnym, czy dane zdarzenie można uznać za zbrodnię lub występek.

Zadośćuczynienie za błąd medyczny

Pacjent, który doznał uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia uprawniony jest do otrzymania odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Zadośćuczynienie ma charakter kompensacyjny, które musi przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość. Przy ocenie stopnia krzywdy należy uwzględniać przede wszystkim nasilenie cierpień, długotrwałość choroby, rozmiar kalectwa, trwałość następstw zdarzenia oraz wiek poszkodowanego i konsekwencje uszczerbku na zdrowiu w jego życiu osobistym i społecznym. Zadośćuczynienie za krzywdę wyrządzoną czynem niedozwolonym jest świadczeniem przyznawanym jednorazowo i powinno stanowić rekompensatę za całą krzywdę wyrządzoną poszkodowanemu czynem niedozwolonym.

Odszkodowanie za błąd medyczny

W razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Obowiązek kompensaty kosztów obejmuje wszelkie koszty wywołane uszkodzeniem ciała lub rozstrojem zdrowia, a więc wszystkie niezbędne i celowe wydatki, bez względu na to, czy podjęte działania przyniosły poprawę zdrowia (tak też wyrok SN z dnia 9 stycznia 2008 r., II CSK 425/07). W szczególności są to koszty leczenia, a więc wydatki związane z postawieniem diagnozy, terapią i rehabilitacją poszkodowanego. Ich zakres nie może ograniczać się do wydatków kompensowanych w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.

Renta z tytułu zwiększonych potrzeb 

Naprawienie szkody poza wyżej wymienionym odszkodowaniem obejmującym wszelkie wynikłe z tego koszty, polega także na świadczeniu renty. Jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty.

Zwiększenie potrzeb poszkodowanego polega na konieczności pokrycia kosztów utrzymania, powstałych wyłącznie w następstwie zdarzenia szkodzącego. Są nimi wszelkie koszty związane z zapewnieniem poszkodowanemu stałej lub doraźnej opieki, koszty zmiany warunków bytowych, zmiany diety itp.

 

jeśli chcesz skorzystać z pomocy prawnej, zapraszam Cię do kontaktu

Kontakt

Kancelaria Adwokacka
Adwokat Dominika Miśkiewicz

adwokat adres

ul. Piotrkowska 116 lok. 53
90-006 Łódź

NIP. 771 277 0146
REGON: 380621621

adwokat konto

86 1870 1045 2078 1066 1910 0001

rachunek bankowy Nest Bank